لااقل روزمره‌نویسی :: کیمیا

کیمیا

دغدغه‌هایی از جنس دین، فرهنگ، ادبیات و شاید هم کمی علم

کیمیا؛ دغدغه‌هایی از جنس دین، فرهنگ، ادبیات و شاید هم کم علم

کیمیا

دغدغه‌هایی از جنس دین، فرهنگ، ادبیات و شاید هم کمی علم

تاریخ امروز
کیمیا

سلام
۱. کیمیا -از سال ۱۳۸۴ تا حالا- دیگر تبدیل به مرجعی شده برای تمام کارهایی که در دنیای مجازی و بعضا غیرمجازی انجام می‌دهم که خیلی هم زیاد است. امیدوارم روز به روز بیشتر شود به همراه برکت.
۲. اگر دنبال چیز خاصی آمده‌اید، از قسمت موضوعات استفاده کنید؛ ضمنا از کلمات کلیدی یا همان تگ‌ها هم غافل نشوید. برای دسترسی به نام شاعران و دسته‌بندی اشعار آیینی از منوی بالای صفحه استفاده کنید.
۳. وجود شعر از شاعران مختلف در کیمیا -چه آیینی و چه غیر آن- لزوما به معنای تایید محتوا یا -احتمالا- گرایش فکری خاص شاعر نیست. اینجا در واقع دفتر شعر من است. سعی می‌کنم هر شعری که می‌خوانم را در آن ثبت کنم. در واقع این‌ها انتخاب‌های بنده نیست، فقط اشعاری است که می‌خوانم. سعیم بر این است که حتی‌المقدور شعرهایی که شاعرش ناشناس است را ثبت نکنم.
۴. اگر علاقه دارید شعرتان در کیمیا ثبت شود، بنده با افتخار در خدمتم؛ اثرتان را یا یک قطعه عکس از خودتان -جسارتا با حفظ شئونات- در اندازه‌ی ۶۶۰ در ۳۳۰ پیکسل به ایمیل kimia514@gmail.com یا آی‌دی تلگرامی @naser_doustali ارسال کنید.
فعلا همین
یاعلی

حمایت می‌کنیم
دنبال چی می‌گردید؟
پیگیر کیمیا باشید
بخش‌های ویژه
نیت کنید و هم بزنید
به کیمیا چه امتیازی می‌دهید؟
آخرین نظرات
کپی‌رایت

لااقل روزمره‌نویسی لااقل روزمره‌نویسی

چهارشنبه, ۲ مرداد ۱۳۹۲، ۱۰:۰۷ ب.ظ

سلام

به دوستانی که شعر حفظ می‌کنند همیشه توصیه می‌کنم که نباید روزی باشد که شعر حفظ نکنید؛ اگر یک روز یک غزل هفت‌بیتی حفظ کردید و فردا یک رباعی، این یک عقب‌نشینی و ضرر بزرگ است و ذهن را از پویایی و آماده‌گی می‌اندازد. باید طوری برنامه‌ریزی کنید که حفظ‌کردن شعر از مقدار معلومی که خودتان قرارداد کردید، هرگز کمتر نشود؛ بیشترشدنش که چه بهتر.

همیشه اساتید به شاعران هم توصیه می‌کنند اگر مدتی جوششی اتفاق نیفتاد، دیوان شاعری که به آن علاقه دارید –مثلا حافظ- را دست بگیرید و بخوانید و مدتی با آن مانوس باشید. این کار باعث می‌شود ذهن به آماده‌گی برگردد و از رخوت و سستی درآید.

در عرصه‌ی نویسنده‌گی هم داستان دقیقا همینطور است. متاسفانه بنده خودم نویسنده نیستم، اما به دوستانی که قلمی دارند و می‌نویسند همیشه توصیه کرده و می‌کنم که: اگر می‌خواهید بنویسید، روزی نباید باشد که ننویسید. ممکن است گفته شود که نوشتن سوژه می‌خواهد و ممکن است مدت‌ها سوژه‌ای برای نوشتن پیدا نشود. اگر این حرف را قبول کنیم، باید گفت اینجاست که روزمره‌نویسی فایده‌ی  خود را نشان می‌دهد. اگر مطلب جدیی نمی‌جوشد، سوژه‌ی خوبی برای نوشتن پیدا نمی‌شود، لااقل روزمره‌نویسی کنید. نوشتن‌های روزانه کمترین فایده‌اش این است که اجازه نمی‌هد ذهن و قلم‌تان خشک شود.

من خودم با روزمره‌نویسی موافق نبودم (به این دلیل موجه که اینکه امروز من فلان کار را کردم و فلان جا رفتم و... به درد کسی نمی‌خورد تا وقت بگذارد و بیاد و روزمره‌نویسی‌های من را بخواند. هرچند که بعضی‌ روزمره‌نویسی هدفمند دارند. یعنی در کنار روزمره‌نویسی‌شان یک مطلبی، نتیجه‌ای، چیزی که به در مخاطب بخورد هم دارند)؛ اما امروز به خاطر فایده‌ی که عرض کردم به دوستان توصیه‌ی نوشتن روزمره را هم دارم.

البته لازم نیست حتما مطالب روزمره در وبلاگ یا فیس‌بوک برای مخاطب ثبت شود (هرچند برای برخی، وجود مخاطب باعث ایجاد انگیزه در نگارش است و هیچ ایرادی هم ندارد) و صرف نوشتن روزمره کمک زیادی به خشک‌نشدن قلم می‌کند، ذهن و قلم را آماده نگه می‌دارد و کمک می‌کند اگر مطلبی جدی را برای نوشتن دست گرفتیم، ذهن و دست و قلم با نوشتن غریبی نکنند.

بنده دوستانی دارم که در روزمره‌نویسی بسیار موفقند که شاید وقتی آدرس وبلاگ‌هایشان را برای آشنایی‌تان با آنها و قلم‌شان نوشتم. البته واقعا متاسفم که وبلاگ‌نویسی در سایه‌ی فعالیت‌های شبکه‌های اجتماعی و در راس آن‌ها فیس‌بوک، دچار رکود شدید شده است، اما به شدت امیدوارم که دوباره وبلاگ‌نویسی رونق سابق خود را باز خواهد یافت.

پس در پایان دوباره به دوستان توصیه می‌کنم: اگر می‌خواهید بنویسید، روزی نباید باشد که ننویسید.

یاعلی 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

هدایت به بالای صفحه