کیمیا

به نام خدایی که ظرفیت پیوند دو دریای آسمانی را به خاک عطا کرد .

آیا کسی هست که زمزمه سبزترین پیوند آفرینش در ملکوت را بشنود و نداند که امشب چه شبی است ؟! وقتی بدانی شرقی‏ ترین لحظه زمین فرا رسیده ، تعجب نخواهی کرد اگر امشب را شب انعکاس آسمان ، شب تفسیر خدا در زمین بخوانند . شب رویش لبخند بر شادمانه ‏ترین گلدسته تجلی فرا رسیده است .

جشن فرشتگان
آخرین پیامبر نور ، زلال ‏ترین عصاره وحی را در پیوند دخترش با آسمانی‏ ترین مرد ، می‏ریزد و با آرامشی که اولین محصول این تلاقی عظیم است ، به خدا لبخند می‏زند . فرشتگان ، بال در بال هم ، زیباترین سرور خاک را جشن می‏گیرند و بزرگ‏ ترین شادمانی زمین را پای می‏کوبند . ای اهل عالم ! آیا در تقویم خاک ، روزی گسترده ‏تر از روز پیوند دو دریا دیده‏اید ؟!
دو دریا ، دو بی‏کران ؛ دو شفافیت محض ! دو نور لایتناهی ! ... اهالی دیار معرفت ! دریابید این خجسته‏ترین ثانیه ‏های رحمت و برکت را ! دریابید و دریابیم این تموّج فضایل در جاری زمان را !

آغاز زندگی مقدس
این سپردن دست عروسی به تکیه‏گاهی یک مرد نیست ؛ این سپردن انسان است به حریم بی‏ انتهای عصمت . این پیامبر صلی ‏الله‏علیه ‏و‏آله نیست که دخترش را به علی علیه ‏السلام می‏سپارد ؛ این خداست که اختیار و اعتبار بشر را به علی و زهرا علیها السلام وا می‏نهد . شب پیوند مرتضی و فاطمه علیها السلام نیست ؛ بلکه امشب ، شب تجدید یگانگی انسان با ذات خداست . و مبارک باد بر همه کائنات ، این لبخند بی ‏زوال پروردگار در گستره خلقت خویش . و زندگی در سایه‏ سار خانه علی و فاطمه علیها السلام ممتد باد !

شب عروسی ماه و خورشید
آسمان ، جلوی قدم‏ هایتان دامن می‏گسترد . ابرها در پیرهن باد می‏رقصند و بر سرتان سایه می‏بارند . باران ‏های شادمانه ، تن خاک را می‏بوسند . نسیم ، دیوارهای کوچه را غرق بوسه می‏کند . قدم‏ هایتان ، زیباترین آهنگ ‏ها را در گوش خاک آواز می‏کنند ، لبخندها آغاز می‏شوند و کبوترها شاعر . امشب شب عروسی ماه و خورشید است . ستاره ‏ها کِل می‏کشند و زهره دف می‏زند .

شب پیوند دو نیمه سیب
امشب ، آب ‏ها بهتر از تمام آبشارها ، لبخندهای شادمانه شما را زمزمه می‏کنند . پرستوها ، بهار را به خانه شما به ارمغان می‏آورند ؛ با روزهایی که آرزوی دیدن شما را در کنار هم دارند . امشب ، تنها شبی است که زمین ، یکی از آرام ‏ترین خواب‏ هایش را خواهد دید . امشب زمین ، عطر لبخند را خواهد فهمید خوب می‏دانی که امشب را هیچ‏گاه زمین از یاد نخواهد برد . امشب ، شبی است که دو نیمه سیب با هم پیوند می‏خورند تا گونه ‏های زمین از شوق ، گل بیاندازند . آسمان ، تنها سقفی است که این همه شادی را تاب می‏آورد . کوچه در آستانه آمدنتان ایستاده است به شوق .

تبریک فرشته ‏ها
روزهای با هم بودن خوب است ؛ خوب‏تر از همه روزهایی که لبریز از رویا آمده‏اند و رفته‏اند . فردا کوه‏ ها می‏ ایستند تا خورشید از لبخند هایتان سر بزند و بر شانه ‏هایشان سرازیر شود . فردا همه فرشته‏ها ، این پیوند مبارک را به شما تبریک خواهند گفت . تمام کائنات ، به شما رشک می‏برد . فردا که خداوند به شما سلام خواهد کرد .
با اولین لبخندی که به هم می‏زنید ، آینه‏ ها شکل می‏گیرند و علی علیه ‏السلام و فاطمه علیها السلام ، زیباترین لبخندی می‏شوند که برای همیشه در ذهن آینه‏ ها باقی خواهند ماند .

هدیه‏ای از طرف خدا
نزهت بادی علی جان ! شریک زندگی‏ام ، شریک دینم و شریک عشقم ! زهرایت آمده است تا دستانش را وقف نوازش روح زخمی‏ات کند تا آثار رنج‏های زندگی از خاطرات محو شود . او از طرف خدا آمده است تا در تنهایی ‏های مردانه‏ات ، با تو هم گریه شود . مگر نه آنکه فرموده‏اند : « جهاد زن ، خوب همسرداری است . » زهرای تو ، نیت خیر کرده است تا در این جهاد الهی ، توفیق شهادت بیابد و نزد خدای عشق روسپید شود . او هرگز از تو چیزی نخواهد خواست که تو را به سختی بیندازد و یا از توانت فراتر باشد . زهرا علیها السلام در کنارت می‏ماند ، تا وقتی که تازیانه ‏ها میان دست او و تو فاصله بیندازد . تا فاطمه ‏ات علیها السلام هست ، اجازه نخواهد داد که شانه‏های مهربانت از اندوه بلرزد و چشمان نازنینت به اشک ، تر شود .

چه فرخنده شبی !
دشت و دریا ، جملگی ، پر از کلمات سحرانگیز صبح شده‏اند . « چه فرخنده شبی » را ستارگان انتظار کشیده بودند ! همه جا سفره‏ های مهرآفرینِ « مبارکباد » گسترده شده است . هر سو نگاه می‏کنی ، شادی سوسو می‏زند . « ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما . » درود بر پیامبری که این دو نور مشابه را با دستان سرشار از میمنت ، به امتزاج درآورد . دل را باید گفت تو از این مجلس بی‏ ریا چقدر فاصله داری ؟ مبادا سهمی از شادی نبری ! مبادا بی‏بهره ‏مندی و بهکامی ، تنها نظاره‏گر باشی !
« چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‏غش
کنون به جز دل خوش هیچ در نمی‏ باید »

جشن آسمانی
بانو سلام ! من پرنده کوچکی هستم که در ولادت تو بر شاخه درخت خانه خدیجه ، نوای شادی سرودم و پس از وفات آن بانوی کریمه ، نای من به بانگ عزا مرا یاری نکرد . اما امروز آمده‏ام به مبارکباد وصلت تو ـ نور متعالی ـ بار دیگر هلهله شادی سر می‏دهم . بانوی راستین خانه عدل و عدالت ، نمک پرورده دامان عشق جاوید پیامبر ! به دست‏ بوسی ساده‏ ترین عروس جهان آمده‏ام که پیرایه‏ های زمینی را وا نهاده و جامه بهشتی به تن کرده است . سهم مرا در جشن بزرگ آسمانی‏ات فراموش نکن !

بانوی اول و آخر جهان
پیوند یاسی از سلاله پاک محمدی و لاله‏ای از نسل همان باغ و همان گل ... ؛ زمین و زمان ، به شادباش این پیوند مقدس آمده‏اند . مروارید چشم‏ هاست که بر سر و روی تازه عروس می‏ریزد و فرشتگان ، سبد سبد گل از باغ‏ های بهشت ،  پیش پایشان می‏افشانند . اگر زمین در غربت همیشگی‏ اش چیزی برای شادباش این دو فرشته آسمانی ندارد ، ملائک از فردوس ، هدیه آسمانی خدیجه علیها السلام را می‏آورند و دعای خیر مادر را در طبقی از نور ، نثار چشم ‏های نگران فاطمه می‏کنند . عروسی که پدرش خیر البشر و شوهرش اسد اللّه‏ باشد ، عروسی که  فاطمه باشد ، بانوی اول و آخر جهان نیست ؟!

منبع : اشارات
منبع کیمیا : سایت تبیان