کیمیا

تا حالا شده دلت به حال خودت بسوزه؟بری یه گوشه ناله کنی، اشک بریزی ،ضجه بزنی، اینکه چقدر از خودت دور بودی ...حساب کردی چند وقته سراغی از خودت نگرفتی؟چند روز...ماه... یا ...یا شایدم چند سال؟!!برای یه بارم که شده دلیل و ریشه مشکلات و نگرانیا و عدم آرامش و امنیت رو تو وجود خودمون بگردیم نه دیگران!!یادش به خیر چند سال پیش اون موقعی که از الان بچه تر بودم تا یکی ازداستانهای کتاب ملاقات با امام زمان رو نمیخوندم شب خوابم نمیبرد.انقدر در گیریای ذهنی جور واجور درست و غلط برای خودم ساختم که حسابی اون روزای پر از آرامش و اطمینانو یادم رفته.روش ها و متدای آرامبخش ، یوگا،ریلکسیشن، مدیتیشن و هر چی ((یشن)) دیگه موثرن فقط و فقط واسه همین لحظه،آرامش قلبی مداوم و همیشگی حاصل نمیشه مگر با توکل به اون وجود بی همتا .همونی که اصولا وقت گرفتاری و بدبختی یاد وجودش میفتیم.امروز یه متن آماده کرده بودم ولی دلم طاقت نیوورد روز شهادت باب الحوائج از حال و هوای معنوی این روز به بهره بمونم و بمونیم.این حس و حالم شاید به خاطر برگشت دوتا ازدوستانم از سفر حج باشه شایدم به خاطر عازم بودن یه عزیز دیگه به کربلا و شایدم به خاطر سفری که خودم در پیش دارم .در هر صورت به فال نیک میگیرم این بازگشت رو!                                ***امام موسی کاظم (ع) فرمودند:مَن اَراد ان یکون اقوی الناس فلیتوکّل علی اللههر که می خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید .