الا عشق
یا حق
امتحان نهایی دین، دینداری نیست، محبت است. در زندگی، به پس که مینگرید میبینید لحظههای خطیر، لحظههایی که به راستی زندگی کردهاید، لحظههایی هستند که با عشق و محبت دست به کاری زدهاید.
هر چه که از آن تو و برای توست، همانا از عشق لبریز است. موهبت تو همانقدر دوستت میدارد که دوستش میداری. موهبت تو، تو را میجوید و پرواز کنان به سوی تو میآید، اگر دریابی که آنچه را که دوست میداری، خود دوست داشتن است.
هرگاه بدانی که مردمان عشقند، همه عوض خواهند شد. ما نیز در چشم مردم عوض خواهیم شد، اگر بدانیم که جوهر و ساختارمان از عشق است. همه چیز یعنی عشق. در کل هستی هیچ نیست الا عشق.
* این پست توسط خانم مسیح در کیمیای میهنبلاگ ثبت شده است، که بیان نتوانسته در انتقال آرشیو کیمیا به اینجا نام نویسنده را با خودش بیاورد. تاریخ ویرایش: سهشنبه ۱۳۹۸/۰۱/۰۶