الکافی، جلد ۱، کتاب عقل و جهل، حدیث ۷
۷/۷. عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ یَقْطِینٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ أَبِی الْجَارُودِ: عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِالسَّلاَمُ، قَالَ: «إِنَّمَا یُدَاقُّ (۱) اللّٰهُ الْعِبَادَ فِی الْحِسَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَلىٰ قَدْرِ مَا آتَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ فِی الدُّنْیَا»(۲).
ترجمه:
۷/۷. چند نفر از اصحاب ما روایت کردهاند از احمد بن محمد بن خالد، از حسن بن على بن یقطین، از محمد بن سِنان، از ابى الجارود، از امام محمد باقر علیهالسلام که آن حضرت فرمود که: «خدا با بندگان خویش در حساب در روز قیامت، دقت مىکند بر اندازهی عقلها که ایشان را عطا فرموده است در دنیا».
پینوشتها:
(۱). فی «ج» و حاشیة «بر»: «یدافی». و فی حاشیة «ج»: «یدافّ» و «یذاقّ». و قد اختار السیّد الداماد «یداف» و وَصَف لفظة «یداقّ» بالسقم و التحریف، کما فی التعلیقة للداماد، ص٢٣-٢٤. و اختار الفیض الکاشانی «یداقّ» و وسم «یدافّ» بالتصحیف، کما فی الوافی.
(۲). المحاسن، ص١٩٥، کتاب مصابیح الظُلَم، ح١٦. و فی معانی الأخبار، ص١، ح٢ بسند آخر مع اختلاف یسیر الوافی، ج١، ص٨٢، ح١١؛ الوسائل، ج١، ص٤٠، ح٦٤؛ البحار، ج٧، ص٢٦٧، ح٣٢.