ای باخبر ز درد و غم بی‌شمار من؛ حضرت زهرا (س)؛ سیدرضا موید
شنبه, ۲۲ آبان ۱۳۹۵، ۱۱:۴۰ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
ای باخبر ز درد و غم بی‌شمار من!
برخیز و باش، فاطمه‌جان، غم‌گسار من
رفتی ز دیده‌ی من و از دل نمی‌روی
حس می‌کنم همیشه تویی در کنار من
شیرینی حیات من، ای بَضعَةُ الرّسول!
تلخ‌ست با غمت همه لیل و نهار من
خیری پس از تو نیست در این زندگیّ و من
گریَم از این‌که طول کشد روزگار من
مردم ز گریه، غصّه‌ی خود حل کنند، لیک
افتد ز گریه، غصّه‌ی دیگر به کار من
خواهم ز کودکان تو پنهان گریستن
اما غمت ربوده ز کف اختیار من
این روزها ز خانه کم آیم برون، مگر
کم‌تر به قتلگاه تو افتد گذار من
سیدرضا موید
از سایت شعر هیئت
