کیمیا

رابطه ها به دیدار ها محدود می شن دیدارها به نگاه ها اکتفا می کنند و نگاه ها به صداها.وقتی بین تو و اون فرسنگ ها فاصله ست وقتی قراره منظور نظرها رو کلمات و صداها برسونن اونوقته که باید رو تک تک کلماتت و حتی آوا ها دقت کنی تا مبادا........ای کاش ضرورت و حساسیت این مبادا درک میشد!!کلمات حقیقت نیستند،نشونیه یک حقیقتند،حقیقت وجود یک وجود.وجود تو.همه مخلوقات یه جوری با ادم حرف میزنند.حتی خدا هم با ما حرف میزنه.تو آواز پرنده ها تو رقص گندم ها با نوازش نسیم یا حتی یه قطعه موسیقی یا یک شعر ناب.گاهیم میشه یه خوشه انگور که تب می کنه و میرسه.میبینی اون وجود عزیز چقدر قشنگ حرف میزنه.اما من و تو گاهی.....یاد بگیریم قشنگ و پشت پرده حجب حرف زدن رو.بدونیم حیفه زبونی که به اسم مقدس اون وجود بی همتا و برترین مخلوقاتش متبرک شده بهمین راحتی آلوده بشه.بعضی اوقات خودآگاه و نا خودآگاه تبر رو بر میداریم و اونچنان محکم به ریشه رابطه ضربه می زنیم که دیگه زخمش علاج بردار نیست و هیچ وقت مثل اولش نمیشه و جون نمیگیره.تو رو خدا بیاین یه خورده بیشتر رو حرفامون حساسیت و دقت به خرج بدیم!!!