به گونهی ماه...؛ حضرت عباس (ع)؛ مرحوم سیدحسن حسینی
يكشنبه, ۱۳ مرداد ۱۳۹۲، ۰۱:۰۰ ق.ظ
بسمالله الرحمن الرحیم
به گونهی ماه
نامت زبانزد آسمانها بود
و پیمان برادریات
با جبل نور
چون آیههای جهاد
محکم
تو آن راز رشیدی
که روزی فرات
بر لبت آورد
و ساعتی بعد
در باران متواتر پولاد
بریده بریده
افشا شدی
و باد
تو را با مشام خیمهگاه
در میان نهاد
و انتظار در بهت کودکانهی حرم
طولانی شد
تو آن راز رشیدی
که روزی فرات
بر لبت آورد
و کنار درک تو
کوه از کمر شکست
شام غریبان
سکوت
سنگین و پرهیاهو
صف میآراست
گلوی شورشی تو
-در خط مقدم فریاد-
بر یال ذوالجناح باد
دستی دوباره میکشید
و زیر تابش خورشید
آه از نهاد علقمه برمیخاست!
***
سکوت
سنگین و پرهیاهو
درهم میشکست
گلوی شورشی تو
بر یال ذوالجناح باد
شتک میزد
علقمه -سرخ و سیراب-
در زیر زانوان تو میغلتید
و خورشید
بر کوهان کوههای برهنه
به اسارت میرفت
مرحوم سیدحسن حسینی
* منبع: وبلاگ حسینیه