کیمیا

 با سلام خدمت دوستان عزیز متنی که درپیش رو دارید پاسخ من به یکی از اقوامم است این دوست شما وفامیل ما ازمن خواسته بود درباره این که آیا ما مختار هستیم یامجبور سوال کرده بود اکنون این شما واین توضیحات من که گمان کردم برای شما هم مفید باشد:آقا مسعود سلام مدتی این مثنوی تأخیر شد ...یادمه مدتی قبل یک نامه مفصل برایت نوشتم اما متأسفانه بخاطر درگذشت پدرخانم من وگرفتاری های مربوط به آن وبعد هم فرمت شدن کل هارد من متن مورد نظر تقریبا ازبین رفت لذا من این مطالب را دوباره دارم مینویسم اگردرست یادم مانده باشد سؤال تو درباره جبر یا اختیار بود خیلی مختصر می نویسم :برای فهم بهتر یک مثال می زنم فرض کن یک اتوبوس برقی را :راننده این اتوبوس هرکجا که بخواهد توقف میکند حتی خیلی اوقات برای سوار وپیاده کردن دوست وآشنای خودش ویابرای خرید نان بربری درخارج ایستگاه توقف میکند چندانکه مسافران واعتراض هایشان را وقعی نمی نهد مسافرانی که سالهاست در این خط تردد میکنند میگویند او دراین خط خیلی خودمختار عمل می کند وهیچ کس حریف اونمی شود ازشکایت های مردم به مسئول خط هم کاری ساخته نشد وکم کم خود این راننده مغرور هم باورش شد که همه کاره خودش است یکی ازروزها هنگام مشاجره با یکی ازمسافران معترض ناگهان برق قطع شد وآنگاه بود که هم راننده وهم مسافران متوجه حقیقت مطلب شدند آری این راننده ما کاملا بانظر واراده خودش عمل میکرد منتها تمام تصمیمات او درمحدوده زمانی بود که برق وصل بود اغما درصورت قطع برق راننده با سایر مسافران هیچ تفاوتی نمی کردقصه ما ودنیا هم همین طور است ما ظاهرا اختیار داریم وبه نظر میرسد همه کاره هستیم اما همه اراده ها وتصمیمات وعمل کردن های ما درطول اراده خداست چندانکه اگر اونخواهد ماباسنگ وچوب یکسان هستیم به عبارت بهتر ما اجبارا اختیار داریم این که می گویم اجباراً چون هیچ کس ازما اجازه نگرفت که به ما اختیار رابدهد بلکه بدون اذن واراده ما به ما اختیار دادند آنچه آمد مختصری ازیک مطول بود اگر به آنچه آمد قانع نیستی و بیشتر ازاین را طالب هستی  بگو تا مطلب رااز زوایای دیگری مورد بحث قرار دهیم.به همه سلام برسان