جواد آل محمد (ص) - محمد علی مردانی
ادرکنی یا جواد السائلین
بزرگ مظهر یکتا، جواد آل محمد (ص)
ولی حی توانا، جواد آل محمد (ص)
سلیل سید بطحا جواد آل محمد (ص)
کلید هر چه معمّا، جواد آل محمد (ص)
شهید کینه‌ی اعدا جواد آل محمد (ص)
عزیز موسی جعفر، نهم وصی پیمبر
دلیل و هادی انسان، ولی خالق داور
نهال باغ رضا، نور چشم ساقی کوثر
شفیع امّت خیر البشر به عرصه ی محشر
امیر ملک توّلا، جواد آل محمد (ص)
چو پا به مجلس مأمون نهاد سید اعظم
به احتجاج بر آن فروغ دیده ی خاتم
شدند مات فقیه و حکیم و عالم اعلم
به عجز خویشتن اقرار کرد زاده ی اکثم
چو کرد لب به سخن جواد آل محمد (ص)
پس از ثنای خداوندگار قادر بیچون
امیر ملک سخن با کلام دلکش موزون
نمود مجلسیان را تمام واله و مفتون
گشود لب به مدیحش در آن مناظره مأمون
که هست بر همه مولا جواد آل محمد (ص)
کسی که خصم به امر ولایتش کند اقرار
چراغ راه هدایت وصی احمد مختار
مغیث امّت و مفتاح کنز و عالم اسرار
چشید شهد شهادت سپرده ره سوی دلدار
سرور سینه ی زهرا جواد آل محمد (ص)
کسی که هست فلک بنده ی علوّ مقامش
مهی که زیور مهر و مه است پرتو نامش
فغان که همسر غدّار شوم زشت مرامش
به جای شهد محبت شرنگ ریخت به کامش
شهید کینه ی اعدا جواد آل محمد (ص)
دریغ و درد که در مطلع بهار جوانی
نهال عمر وی افسرد از سموم خزانی
به سوگ آن گهر بحر علم و کنز معانی
نشسته عالم و مردانی اش به مرثیه خوانی
که دیده بست ز دنیا جواد آل محمد (ص)
محمد علی مردانی
