دیوارِ کوچه‌ی ما هم‌سن‌ُ سالمونه! یغما گلرویی
بسم‌الله الرحمن الرحیم
دیوارِ کوچه‌ی ما هم‌سن‌ُ سالمونه!
اون سرگذشت‌ِ نسلِ خاکسترُ می‌دونه!
ما آرزوهامون‌ُ رو آجراش نوشتیم!
گفتیم که تو جهنم دنبالِ یه بهشتیم!
تو بچه‌گی نوشتیم: یا مرگ یا مصدق!
نفت‌ُ ترانه کردیم، ما بچه‌های عاشق!
تو فصلِ نوجوونی داس‌ُ چکش کشیدیم!
اعدامِ زنبقا ر ُ با داسِ حیله دیدیم!
فصلِ جوونیِ ما دیوارِ خسته‌ی سَرد،
پیراهنِ قشنگ‌ِ شب‌نامه رُ به تن کرد!
از آسمون صدای بالِ کبوتر اومد!
تقویمِ خون ورق خورد! گفتن قُرُق سَر اومد!
امّا نشد رهایی شعری بشه رو دیوار!
ما جنگُ دوره کردیم تو بُهت‌ِ دودُ رگبار!
وقتی شقیقه‌هامون جوگندمی شد آخر،
تو آسیاب‌ِ صبرِ اون جنگ‌ِ نابرابر!
دیوارِ کوچه زخمی از خنجرِ بلا بود!
شعرای یادگاریش با اشک‌ِ مادرا بود!
اون زخما رُ پوشوندن با رنگ‌ُ ننگ‌ُ انکار!
گفتن: نوشتن از عشق ممنوعه روی دیوار!
ما پا به پای دیوار ویرون شدیم، تکیدیم!
حرفای قلبمون‌ُ رو آجراش ندیدیم!
حالا دیگه رو دیوار چیزی نمونده باقی،
جز آگهیِ مرگِ هم‌کوچه‌های یاغی!
یغما گلرویی
* منبع: وبلاگ رضا امیری‌فر
