کیمیا

                                          یا حق هرچه به خدا نزدیک تر شویم بیش از پیش در می یابیم که در هر چیز رحمت و لطف او وجود دارد.خدا سراسر عشق و خرد است.او عاشق تر از آن است که مجازات کند.او خردمندتر از آن است که مرتکب اشتباهی شود.بنابراین بیایید از هیچ تجربه ای که به سراغمان می آید نگریزیم و آن را از سوی خدا بدانیم.منظور آن نیست که تسلیم تجربه ها شویم و یا با آنها سازش کنیم بلکه باید به تجربه ها خوشامد گفت؛آنها را پذیرفت و دانست که هر یک پیامی از طرف خدا برای ما آورده اند که زندگی مان را غنی تر می کند.پس بیایید بپذیریم و شاد باشیم.رویدادهای بسیاری در زندگی اتفاق می افتند که ما از درک چرایی آنها عاجز هستیم.ناگهان عزیزی را از دست می دهیم؛فاجعه ای نصیبمان می شود و... به جای آن که زمان و انرژی خود را با تکرار این گفته که چرا چنین چیزی برای من اتفاق افتاده هدر دهیم بهتر است پیش رویم و به هر تجربه و اتفاق هر بیماری و ناملایمتی بگوییم:«می پذیرم می پذیرم!»در برنامه و طرح الهی هر رویدادی برای نیکی و خیر ما پیش می آید و هیچ چیز یک  لحظه دیر یا زود اتفاق نمی افتد.همه چیز در زمان دقیق و صحیح خود روی می دهد.ساعت الهی هرگز عقب نمی ماند و جلو نمی رود.ما در آن زمان خاص مشیت خدا را نمی بینیم؛فقط بعد از مدتها شاید دریابیم نومیدی ها دشواری ها مشکلات و آسیب هایی که از دیگران دیده ایم بخشی از مشیت الهی بوده اند که سراسر نیکی و سرشار از برکت و رحمت هستند.هر چیزی که برای ما اتفاق می افتد برای آن است که متبرکمان کند و ما را در مسیر زندگی پیش ببرد.بنابراین هر جا که خدا مرا نگاه می دارد باید همان جا بمانم؛هر جا که مرا می فرستد باید به آنجا بروم و پناه خود را در دامن نیلوفرین او بجویم و همه مشکلاتم را به او تسلیم کنم و بدانم که راه حل همه مشکلات نزد خدا نهفته است و به هر اتفاقی بگویم:«می پذیرم می پذیرم!» اگر کسی خود را به خدا تسلیم کند خدا در هر قدم و در هر مسیر زندگی از او مراقبت خواهد کرد.چنین کسی می داند که خدایش مسئول و راهبر همه چیز است که هیچ به خطا نمی رود بنابراین همه چیز درست است.         الهی اغننی بتدبیرک لی عن تدبیری وباختیارک عن اختیاری         الهم من به توکل علیک و تفیظ الیک و رضا بقدرتک و تسلیم لامرک حتی لا           احب تعجیل ما اخرت و لا تاخیر ما عجلت یا رب العالمین          خدایا مرا بی نیاز کن به تدبیرهایی که تو برایم می کنی(که دیگه خودم برای خودم تدبیر نکنم!! و از استفاده از اختیارم بی نیاز بشم چون خدا جونم اگر به من باشه بد جوری خراب می کنم...)           خدایا منتی بر من بگذار که من به تو توکل کنم و همه کارهایم را به تو بسپارم و به قدرتت راضی شوم و به من منت گذار که تسلیم تو شوم تا تعجیل آنچه را به تاخیر افکنده ای و تاخیر آنچه را تعجیل فرموده ای دوست نداشته باشم ای مربی عالمیان (مرا این گونه تربیت کن!)