کیمیا

                                               یا حقشاید هرروز با چندین نفر ملاقات داشته باشید.اما هیچگاه ملاقات خود با خداوند را فراموش نکنید.هر روز دعا کنید:«خدایا!مرا راهنمایی کن،متبرک ساز،بکارگیر. مرا در این دنیای رنج و درد، وسیله ای برای یاری و بهبود جهان ساز.»هر روز در پگاه بیدار شوید.سعی کنید در زمانی  معین و مکانی ثابت بنشینید،زیرا این کار وعده  ملاقات با خداست وتفکر معنوی خود را آغاز کنید فشار کارهای روزمره هر اندازه هم زیاد باشد،لیک هیچگاه وعده روزانه خود را با خدا فراموش نکنید.با عشقی عمیق و میلی قلبی زمان ارتباط روزانه تان با خدا را انتظار بکشید.دعاهای ما بدون عشق کم عمق وتهی هستند؛ما را به ژرفای درون نمی برند.در آن اعماق درون، خدا منتظر ماست.در آنجا«او»با خوشنودی با ما سخن می گوید و حضور مبارکش را بر ما متجلی می سازد.خداوند بس واقعی تر از همه چیزهایی است که حواس مادی ما دریافت میکنند.خدا را می توان به دیده دل دید و صدایش را شنید.اما برای این منظور میل شدید قلبی لازم است.خدا را طلب کنید چنانکه عاشق معشوقش را می طلبد،یا همانند فقیری که نیازمند طلاست.آنان که چنین عطشی دارند متبرکند زیرا زیبایی را که همانا خداست نظاره خواهند کرد.روز را با خدا آغاز کنیم.