شهید عباس کریمی قهرودی (شهید دفاع مقدس)
روستای قهرود از توابع شهرستان کاشان در سال ۱۳۳۶ پذیرای کودکی شد که پدرش جهت سالمماندن او به آستان با کرامت حضرت عباس(ع) نذر کرد و مادر، اسم او را عباس نهاد.
او در محیط ساده و باصفای روستا و جو مذهبی خانواده رشد کرد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی... موفق به اخذ دیپلم در رشتهی نساجی گردید. دوران سربازی خود را در پادگان عباسآباد که در آن زمان فرماندهی حکومت نظامی تهران بود، گذراند.
عباس از طریق ارتباط با برخی دوستان روحانی مبارز، با پخش اعلامیه و نوارهای سخنرانی امام فعالیت خود علیه رژیم پهلوی را آغاز کرد و در همین دوران توسط ساواک دستگیر و مورد شکنجه قرار گرفت. تا اینکه در پی فرمان امام خمینی(ره) او نیز از پادگان گریخت و در جمع مردم به مبارزات خود ادامه داد.
هنگام ورود امام در کمیتهی استقبال، مسئولیت حفاظت و حراست از ایشان را به عهده گرفته در تصرف و خلع سلاح پادگان عباسآباد در ۲۱ و ۲۲ بهمن نقش مؤثری داشت.
با پیروزی انقلاب اسلامی در راهاندازی سپاه پاسداران کاشان پیشقدم شد و در اوایل سال ۱۳۵۷ به عضویت این نهاد مقدس درآمد. در فاصلهی کوتاهی مأمور به حفاظت از بیت امام در قم گردید و هنوز این مأموریت به پایان نرسیده بود که مسألهی اغتشاش در ایرانشهر مطرح شد و در پی آن غائلهی کردستان او را با چهرهی واقعی جنگ آشنا کرد.
عباس با استعفا از مسئولیتش در سپاه کاشان راهی کردستان شد و پس از مدتی به سمت مسئول اطلاعات و عملیات پیرانشهر منصوب گردید. حاج عباس که لیاقت نظامی خود را به فرماندهان از جمله حاج احمد متوسلیان نشان داده بود پس از شکلگیری تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) راهی جنوب شد و به عنوان مسئول اطلاعات- عملیات تیپ انتخاب گردید.
او در عملیات ظفرآفرین فتحالمبین از ناحیهی پا به شدت مجروح گشت و در خرداد ماه سال ۱۳۶۱ زمانی که حملات اسرائیل به لبنان اوج گرفت، همراه سایر دوستان برای حمایت به کشورهای سوریه و لبنان عزیمت کرد و پس از بازگشت به وطن در مهرماه همان سال به سنت نبوی جامهی عمل پوشاند و ازدواج کرد که حاصل آن یادگاری به نام داوود است.
در تمامی صحنههای نبرد، سربازی لایق بود و پس از عملیات خیبر (شهادت حاج همت) به فرماندهی لشگر ۲۷ محمد رسول الله منصوب شد. سرانجام در روز ۱۳۶۳/۱۲/۲۴ بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سرش با آب دجله وضو ساخت و نماز عشق را به قد قامت شهادت ایستاد.(برگرفته از سایت آوینی)
کلام شهید:
شهید کسی است که حقیقت و هدف الهی را درک کرد و برای حقیقت پایداری کرد و جان داد. شهادت در اسلام نه مرگی است که دشمن به مجاهد تحمیل میکند بلکه انتخابی است که وی با تمام آگاهی و شعور و شناختش به آن دست مییازد. (برگرفته از سایت ۴۰ شاخص)
خاطرهای از شهید:
اولین عملیات تیپ محمد رسولالله صلواتالله علیه فتحالمبین بود. این عملیات یک ویژگی دارد که باید در تاریخ ایران ثبت شود؛ آن هم تصرف توپخانهی سپاه عراق بدون شلیک حتی یک گلوله است. عملیات شناسایی این توپخانه که مستلزم نفوذ در دل دشمن و رفتن به عقبهی آنها بود، طبعا بر عهدهی واحد اطلاعات و عملیات قرار میگرفت. عباس هم که کشتهمرده این کارها بود. نتیجهی کار هم انقدر درخشان بود که چشم همه را خیره کرد، و بیشتر از همه چشم صدام را.
البته عباس در این عملیات از الطاف بعثیها بینصیب نماند و پایش تیر خورد و قلمش حسابی خرد و خاکشیر شد و ماندنش بیهوده. افقی فرستادندش کاشان. عباس تا آخر عمر اسیر این زخم ماند.( برگرفته از سایت ۴۰ شاخص)
شهادت: ۱۳۶۳/۱۲/۲۴؛ جزیرهی مجنون
مزار شهید: تهران
* منبع: نرمافزار روزنگار شهدا (کانون گفتگوی قرآنی)