کیمیا

شهید مهدی ابراهیم‌پور فرسنگی، سال ۱۳۴۱ شمسی در کرمان چشم به جهان هستی گشود. تحصیلات خود را در مدرسه‌ی بازرگانی تا سال سوم دبیرستان به پایان رساند. مهدی به همراه پدر کشاورزی می‌کرد.

در شانزده سالگی وارد نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد. مهدی قبل از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نیز در مبارزات و حرکت‏‌های مردمی حضوری فعال داشت و اعلامیه پخش می‌کرد، بسیار عاشق حضرت امام خمینی^(ره) بود و همیشه در تظاهرات و راهپیمائی‏‌ها شرکت می‌کرد به‏‌گونه‌ای‏‌که در درگیری مسجد جامع از عمال رژیم طاغوت بسیار کتک خورد.

مهدی عاشق جبهه بود به طوری که حتی خانواده نمی‌توانستند او را از رفتن به جبهه منصرف کنند. یکی دو ماهی یک‏‌بار به خانه می‌آمد. بسیار ساده‏‌زیست بود، به مادیات اهمیت نمی‌داد. می‌گفت: «دوست دارم توشه‌ی‌ آخرت را آماده کنم و بعد از مرگ دست‌هایم را بیرون بگذارید تا همه ببینند دستم خالی است.» خوش‏‌اخلاق و باایمان بود و با بچه‏‌ها خوش‏‌رفتاری می‏‌کرد. پیرو راستین خط امام^(ره)، اهل مطالعه و با نماز شب مأنوس بود. احترام ویژه‏‌ای به والدین می‏‌گذاشت و برای حجاب و نماز و مسجد اهمیتی خاص قائل بود. یک شب پدر شهید خواب می‌بیند که دندانش افتاده که تعبیرش شهادت مهدی شد...

نحوه‌ی عروج ملکوتی شهید مهدی ابراهیم‌پور فرسنگی از زبان برادرش بدین‏‌ترتیب بوده است: «در سال ۱۳۶۱ در حالی که در اروندکنار بودند همراه ۷۰ نفر دیگر اسیر می‌شوند و به جزیره‌ی مجنون منتقل می‌شوند، ایشان ابتدا ترکشی به پایشان اصابت می‌کند و بعد هم یک ترکش دیگر بر پیشانی و چشمشان. همه را شهید می‌کنند هر ۷۰ نفر را و دیگر برای همیشه پیش ما بازنگشت، انگار از خدا خواسته بود که حتی بدنش را هم برای ما نیاورند.»

مادر شهید بزرگوار، کبری‏‌سادات ابراهیمی می‌گوید: «ای کاش بدنش را می‌دیدم تا با او وداع می‌کردم، همیشه در خواب و بیداری به دیدنم می‌آید.»

آری! مهدی ابراهیم‌پور فرسنگی در تاریخ بیست و یکم اسفندماه سال ۱۳۶۱ هجری شمسی در سن بیست سالگی به همراه دیگر هم‏‌رزمان جان‏‌برکفش در جزیره‌ی مجنون عاشورائی گشت و به پروردگارش پیوست.(راسخون)

* منبع: نرم‌افزار روزنگار شهدا(کانون گفتگوی قرآنی)