کیمیا

 با توجه به شرایط خاص امروز - مثلا با در نظر گرفتن طرح تحریم سوخت ایران -  کلیات طرح ملی سهمیه بندی سوخت منطقی و بجا به نظر می رسد ؛ اما گویا در ریزه کاری ها و بهتر اگر گفته شود در اجرا مشکلاتی وجود دارد . بعید می دانم که به صورت کاملا منطقی در وبلاگها سیر و تفحصی انجام بگیرد تا سوالات احتمالی مطرح شده توسط وبلاگ نویسها در صورت امکان پاسخ داده شود ولی سوالاتی مطرح است که انتظار جواب آنها طبیعی و به حق است :   1 – من کشاورز هستم . زمینی دارم و مشغول زراعت در آن هستم . همه می دانیم که زمین های کشاورزی یا باغها احتیاج مبرم به مراقبت همیشگی دارد و باید بارها برای آبیاری و محافظت از دست حیوانات و ... به آن رفت و آمد کرد . بهترین وسیله برای سرکشی از باغ یا زمین با توجه به شرایط روستاها ، موتور سیکلت است . از آنجا که مسیر منزل تا زمین یا باغ و ... زیاد است و با توجه به اینکه نمی توان از وسیله نقلیه دیگری هم استفاده نمود سهمیه بنزین معین شده اصلا کفاف کار مرا نمی دهد . الان مدتی است که نمی توانم به زمینم سر بزنم و آرام آرام شاهد به ضرر نشستن زمین خود می باشم . شاید بگویید می توان از اسب یا الاغ استفاده کرد اما چندی پیش اگر گوشتان به رادیو بوده باشد حتما شندید که قیمت الاغ در غرب کشور هفت میلیون تومان اعلام شد !!!!!  یعنی هم قیمت یک ماشین سواری پراید . شما بگویید برای حل این مشکل باید چه کنم ؟؟؟2 – کارمند دولت هستم . چندی پیش با توجه به تبلیغات دولت و صدا و سیما و روزنامه ها و ... منزل خود را که نزدیک محل کار بود به خاطر کوچکی و شلوغی و دود و ترافیک مهلک وسط شهر ، فروختم و به یکی از شهر های اقماری تهران نقل مکان کردم . با توجه به اینکه قیمت خانه در شهر محل زندگی ارزان تر از خانه قبلی خودم بود ، به خیال اینکه می توانم با خرید یک ماشین سواری جبران مسافت طولانی محل کار و سرویس دهی بسیار ضعیف وسائط نقلیه عمومی را بکنم ، مابه التفاوت قیمت خانه را به خرید یک ماشین اختصاص دادم . مشکل خاصی نداشتم ، صبح به محل کار می رفتم و عصر هم باز می گشتم و حالا به خاطر داشتن یک ماشین می توانستم لااقل هفته ای یک بار بچه هایم را به گردش ببرم اما ناگهان سهمیه بندی سوخت تمام نقشه های مرا نقش برآب کرد . از اینجا مانده و از آنجا رانده شدم . سهمیه سوخت ،کفاف رفت و آمد به محل کار را هم نمی دهد چه برسد به اینکه بخواهم دل زن و بچه خود را به گردش آخر هفته خوش کنم . فکر استفاده از وسائل نقلیه عمومی را هم نمی توان کرد : شلوغ ؛ کند ؛ خسته کننده ؛ قیمت های نجومی ؛ انتظارهای طولانی ؛ گرم در تابستان و سرد در زمستان ؛ اعصاب خورد به خاطر جار و جنجال همیشگی بین مسافرین و راننده و غیره و غیره . فکر برگشتن به همان محل یا منطقه قبلی را دارم ، اما با قیمت سرسام آور خانه دیگر توان برگشت را هم ندارم . به نظر شما چه کنم ؟  3 – ساکن مشهد هستم . فصلی که در آن به سر می بریم تابستان است و به قول ما مشهدی ها فصل زواری است . هر سال شلوغی عجیب و غریب مشهد امام رضا (ع) در تابستان چند برابر می شد . ترافیک سنگین مخصوصا در خیابانهای اطراف حرم و شلوغی مغازه ها و ... . اما امسال از وقتی که سهمیه بندی سوخت اجرایی شده ، مشهد ما بسیار خلوت تر از گذشته شده . با توجه به قیمتهای بالای قطار یا هواپیما و ... و با توجه به مشکلات خاص ناوگان مسافربری ، بسیاری از مردم برای مسافرت از وسیله نقلیه شخصی خود استفاده می کنند ، اما خیل عظیمی از مسافران وسیله شخصی سوار ، امسال به زیارت نیامده اند . مغازه دارها که رونق سالهای گذشته را دیگر در دکانهای خود ، به خاطر کم شدن زوار ندارند ، از این وضعیت اصلا راضی نیستند و ... .4 – مدتیه مادرم به شدت مریضه و بیشتر اوقات هفته ای دو یا سه مرتبه باید به دکتر ببرمش . گاهی هم حالش وخیم میشه و باید به صورت اورژانسی به پزشک برسونمش . با سختی فراوان برای اینکه همیشه وسیله دم دست باشه و از اون جهت که به خاطر حال نامساعد و کهولت سن مادرم و گرونی کرایه ها نمیشه و نمی تونم با وسائل نقلیه عمومی جابجاش کنم یه ماشین خریدم . سخت بود اما قابل تحمل بود البته تا وقتی که بنزین سهمیه بندی نشده بود . حالا من موندم و کوهی از مشکلات و مادر مریضم !!! چه باید کرد ؟؟؟5 – پنج تا بچه دارم که سه تاشون دانشگاهی هستند . با ماشین خودم کار می کردم ... .6 – راننده آژانس هستم ... . 7 – اطلاع رسانی ضعیفه ! آدم احساس بلاتکلیفی می کنه !!! ...8 - ...    اینها ( ظاهرا ) گوشه ای از مشکلات اجرایی طرح ملی سهمیه بندی سوخت است که در قالب مشکلاتی که بر سر مردم ریخته ، نمود پیدا کرده است .  تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل . اگر برای این سوالات جوابی به نظرتان می رسد ما را هم بی نصیب نگذارید .موفق باشین یا علی