کیمیا

اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الْأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشآءِ وَ الْإِحْیآءِ، وَ الْاخِرِ بَعْدَ فَنآءِ الْأَشْیآءِ، الْعَلیمِ‏

ستایش خاص خداییست که آغاز هستى پیش از پیدایش و زندگى است و پایان پس از فناء موجودات، دانایى که هر که یادش کند

 الَّذى‏ لایَنْسى‏ مَنْ ذَکَرَهُ، وَلایَنْقُصُ مَنْ‏شَکَرَهُ، وَلایَخیبُ مَنْ دَعاهُ، وَلا یَقْطَعُ‏

 وى را از یاد نبرد و نعمتش را از آنکه سپاس مى‏دارد نکاهد و نومید نسازد آنکه او را بخواند و امید امیدوارش را قطع نکند

 رَجآءَ مَنْ رَجاهُ، اَللّهُمَّ اِنّى‏ اُشْهِدُکَ وَ کَفى‏ بِکَ شَهیداً، وَ اُشْهِدُ جَمیعَ

 خدایا من تو را گواه گیرم و گواه بودن تو کافى است و گواه گیرم تمام‏

 مَلائِکَتِکَ وَ سُکَّانَ سَمواتِکَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِکَ، وَ مَنْ بَعَثْتَ مِنْ اَنْبِیآئِکَ‏

فرشتگان و ساکنین آسمانها و حاملین عرشت را و پیمبران‏

 وَ رُسُلِکَ، وَاَنْشَاْتَ مِنْ اَصْنافِ خَلْقِکَ، اَنّى‏ اَشْهَدُ اَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،

و رسولانت را که برانگیختى و انواع موجودات بى‏حسابى را که آفریدى (همه را گواه گیرم) که من گواهى دهم تویى خدایى که‏

 وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ وَ لا عَدیلَ، وَ لا خُلْفَ لِقَوْلِکَ وَ لا تَبْدیلَ، وَ اَنَّ مُحَمَّداً

معبودى جز تو نیست و یگانه‏اى که شریک و همتا ندارى و خلاف و تغییر و تبدیلى در گفتار تو نیست و گواهى دهم که محمد

 صَلَّى‏اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ، اَدّى‏ ما حَمَّلْتَهُ اِلَى‏العِبادِ، وَجاهَدَ فِى‏اللَّهِ‏

صلى الله علیه و آله بنده و رسول تو است که بدانچه مأمورش کرده بودى به بندگانت رساند و درباره‏

 عَزَّوَجَلَ‏حَقَّ الْجِهادِ، وَ اَنَّهُ بَشَّرَ بِما هُوَ حَقٌّ مِنَ الثَّوابِ، وَ اَنْذَرَ بِما هُوَ صِدْقٌ‏

 خداى عزوجل آنطور که باید کوشش کرد و بدان پاداش نیکى که حق و درست بود مژده داد و بدان عقابى که راست بود

 مِنَ الْعِقابِ، اَللّهُمَّ ثَبِّتْنى‏ عَلى‏ دینِکَ ما اَحْیَیْتَنى‏، وَ لا تُزِغْ قَلْبى‏ بَعْدَ

بیم داد خدایا تا مرا زنده نگاه‏دارى بر دین خویش ثابتم گردان و دلم را پس از آنکه‏

 اِذْ هَدَیْتَنى‏، وَ هَبْ لى‏ مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهَّابُ، صَلِّ عَلى‏مُحَمَّدٍ

راهنماییم کرده‏اى منحرف مساز و به من از نزد خود رحمتى بخشاى که همانا تویى بخشایشگر درود فرست بر محمد

 وَعَلى‏ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْنى‏ مِنْ اَتْباعِهِ وَ شیعَتِهِ، وَ احْشُرْنى‏فى‏ زُمْرَتِهِ،

و بر آلش و مرا از پیروان و شیعیانش قرار ده و در گروه وى محشورم کن و موفقم دار

 وَوَفِّقْنى‏ لِأَدآءِ فَرْضِ الْجُمُعاتِ وَ ما اَوْجَبْتَ عَلَىَّ فیها مِنَ الطَّاعاتِ‏

براى اداء فرائض جمعه‏ها و طاعاتى که در آنها بر من واجب کردى و عطاهایى‏

 وَقَسَمْتَ لِأَهْلِها مِنَ الْعَطآءِ فى‏ یَوْمِ الْجَزآءِ، اِنَّکَ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ.

که در روز جزا به اهل آن (طاعات و جمعه‏ها) قست کرده‏اى که همانا تویى مقتدر فرزانه‏