کیمیا

و از جمله نمازها نماز حضرت امیرالمؤمنین‏ علیه السلام است‏

 شیخ و سیّد از حضرت صادق‏علیه السلام روایت کرده‏اند که فرمود هر که از شماها چهار رکعت نماز امیرالمؤمنین‏ علیه السلام را بجا آورد از گناهان بیرون آید مانند روزی که از مادر متولّد شده باشد و حاجتهاى او برآورده شود، بخواند در هر رکعت‏ حمدیک‏ مرتبه‏ و پنجاه مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ أحَدٌ وچون فارغ شود این دعا را بخواند که تسبیح آن حضرت است:

 سُبْحانَ مَنْ لاتَبیدُمَعالِمُهُ، سُبْحانَ مَنْ لاتَنْقُصُ خَزآئِنُهُ، سُبْحانَ مَنْ لاَاضْمِحْلالَ‏

منزه است آنکه‏ خزائنش‏ گم نگردد نشانه‏ هایش‏ نابود نشود منزه‏ است‏ آنکه‏ هیچ کس‏ را در کارش‏ مشارکت‏ ندهد منزه‏ است‏ آنکه فخرش‏

 لِفَخْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا یَنْفَدُ ما عِنْدَهُ، سُبحانَ مَنْ لاَ انْقِطاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحانَ‏

زوال نپذیرد منزه است آنکه دارائیش تمام نشود منزه است آنکه دورانش سپرى نشود منزه است‏

 مَنْ لا یُشارِکُ اَحَداً فى‏ اَمْرِهِ، سُبْحانَ مَنْ لا اِلهَ غَیْرُهُ پس دعا کند بعد از این وبگوید:

آنکه کسى را در ریاست و حکومت کارش شرکت ندهد منزه است آنکه معبودى جز او نیست * * * * * * * * * * * * * *

 یا مَنْ عَفا عَنِ السَّیِئاتِ وَ لَمْ یُجازِ بِهَا، اِرْحَمْ عَبْدَکَ یا اَللَّهُ، نَفْسى‏ نَفْسى‏،اَنَا

اى آنکه درگذرى از بدیها (گناهان) و بدانها کیفر نکنى به بنده‏ات رحم کن اى خدا نفس مرا نفس مرا

 عَبْدُکَ یا سَیِّداهُ، اَنَا عَبْدُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ اَیا رَبَّاهُ، اِلهى‏ بِکَیْنُونَتِکَ‏

(ترحم کن) من بنده توام اى آقاى من، من بنده توام که در برابرت هستم اى پروردگار من اى معبود من به هستى خودت‏

 یااَمَلاهُ، یارَحْماناهُ یاغِیاثاهُ، عَبْدُکَ عَبْدُکَ لاحیلَةَ لَهُ، یامُنْتَهى‏ رَغْبَتاهُ، یا مُجْرِىَ‏

سوگند اى آرزوى من اى بخشاینده اى فریادرس بنده‏ات بنده‏ات چاره‏اى برایش نیست اى منتهاى آرمانم اى روان کننده‏

 الدَّمِ فى‏ عُرُوقى‏، یا سَیِّداهُ یا مالِکاهُ، اَیا هُوَ اَیا هُوَ، یا رَبَّاهُ عَبْدُکَ عَبْدُکَ‏

خون در رگهایم‏اى‏ آقاى‏ من‏ اى‏ آقاى‏ من‏ اى‏ مالک‏ من اى‏ او، اى‏ او، (اى‏ آنکه‏ هستى‏ فقط اوست‏ و باقى‏ همه‏ هیچند و وجودشان‏ ممکن‏ است)

 لاحیلَةَ لى‏ وَ لا غِنى‏ بى‏ عَنْ نَفسْى‏، وَ لااَسْتَطیعُ لَها ضَرّاً وَلانَفْعاً، وَ لا اَجِدُ

اى پروردگار من بنده‏ات بنده‏ات چاره‏اى برایم نیست و از خود چیزى ندارم و توانایى بر زیان و نفع خود ندارم و کسى را نمى‏یابم‏

 مَنْ اُصانِعُهُ، تَقَطَّعَتْ اَسْبابُ الْخَدایِع ِ عَنّى‏، وَاضْمَحَلَّ کُلُّ مَظْنُونٍ عّنى‏،

 که با او بسازم تمام وسائل چاره از من قطع شده و هر کجا گمان داشتم از بین رفت روزگار مرا تنها به درگاهت روانه‏ام‏

 اَفْرَدَنِى الدَّهْرُ اِلَیْکَ، فَقُمْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ هذَا الْمَقامَ یا اِلهى‏، بِعِلْمِکَ کانَ هذا

 کرده پس پیش رویت در اینجا ایستادم معبودا تمام اینها با علم تو بوده پس تو

 کُلُّهُ، فَکَیْفَ اَنْتَ صانِعٌ بى‏، وَلَیْتَ شِعْرى‏ کَیْفَ تَقُولُ لِدُعآئى‏، اَتَقُولُ نَعَمْ اَمْ‏

چگونه با من رفتار خواهى کرد و اى کاش مى‏دانستم که پاسخ دعایم را چگونه خواهى گفت آیا مى‏گویى «آرى» یا

 تَقُولُ لا، فَاِنْ قُلْتَ لافَیا وَ یْلى‏ یا وَیْلى‏، یا وَیْلى‏ یا عَوْلى‏ یا عَوْلى‏ یا عَوْلى‏،

مى‏گویى «نه» پس اگر گفتى «نه» واى بر من پس واى بر من، واى بر من اى بیچارگى من اى بیچارگى من،

 یاشِقْوَتى‏ یا شِقْوَتى‏ یا شِقْوَتى‏، یا ذُلّى‏ یا ذُلّى‏ یاذُلّى‏، اِلى‏ مَنْ وَ مِمَّنْ اَوْ عِنْدَ

اى بدبختیم اى بدبختیم اى بدبختیم، اى خواریم، اى خواریم، اى خواریم به چه کس! و از چه کسى یا پیش چه کس‏

 مَنْ اَوْ کَیْفَ اَوْ ماذا اَوْ اِلى‏ اَىِّ شَى‏ءٍ اَلْجَأُ وَ مَنْ اَرْجُو، وَ مَنْ یَجُودُ عَلىَ‏

یا چطور یا چگونه یا به چه چیز پناه ببرم و به که امید داشته باشم و کیست که‏

 بِفَضْلِهِ حینَ تَرْفُضُنى‏ یاواسِعَ الْمَغْفِرَةِ، وَاِنْ قُلْتَ نَعَمْ کَما هُوَالظَّنُّ بِکَ وَ

به فضل خود بر من بخشش کند آن زمان که تو برانیم اى آنکه آمرزشش پهناور است، اما اگر بگویى «آرى» چنانچه گمان به تو

 الرَّجآءُ لَکَ، فَطُوبى‏ لى‏ اَنَا السَّعیدُ وَاَناَ الْمَسْعُودُ، فَطُوبى‏ لى‏، وَ اَنَا

همین است و همین امید را به تو دارم پس خوشا بر حالم، در آن حال من سعادتمند و خوشبختم و خوشا بحالم که‏

 الْمَرْحُومُ، یامُتَرَحِّمُ، یامُتَرَئّفُ یامُتَعَطِّفُ یامُتَجَبِّرُ، یامُتَمَلِّکُ یا مُقْسِطُ، لا

 مشمول رحمتت واقع شده‏ام اى رحم کننده بسیار رؤف و با عطوفت اى دارنده بزرگى اى دهنده فرمانروایى اى خداى دادگر

 عَمَلَ لى‏ اَبْلُغُ بِهِ نَجاحَ حاجَتى‏، اَسْئَلُکَ بِاْسمِکَ الَّذى‏ جَعَلْتَهُ فى‏ مَکْنُونِ‏

 عملى ندارم که بوسیله آن به خواسته‏ام ظفر جویم از تو مى‏خواهم به حق آن نامت که آنرا در پرده‏

 غَیْبِکَ، وَاسْتَقَرَّ عِنْدَکَ، فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ اِلى‏ شَى‏ءٍ سِواکَ، اَسْئَلُکَ بِهِ وَبِکَ وَبِهِ،

 غیب خود پنهان کرده‏اى و نزد خودت قرار گرفته بطوریکه براى هیچ موجود دیگرى غیر از تو ظاهر نشود بدان نام از تو مى‏خواهم‏

 فَاِنَّهُ اَجَلُّ وَاَشْرَفُ اَسْمآئِکَ، لا شَى‏ءَ لى‏ غَیْرُ هذا، وَلا اَحَدَ اَعْوَدُ عَلىَ‏

و بذات خودت که آن برتر و شریفترین نامهاى تو است و چیزى غیر از این ندارم و کسى سود رسانتر

 مِنْکَ، یاکَیْنُونُ یا مُکَوِّنُ، یا مَنْ عَرَّفَنى‏ نَفْسَهُ، یا مَنْ اَمَرَنى‏ بِطاعَتِهِ یا مَنْ‏

 از تو به من نیست اى هست به خود و اى هستى ده اى که خود را به من شناساندى اى که مرا به طاعتت واداشتى اى که مرا

 نَهانى‏ عَنْ مَعْصِیَتِهِ، یا مَدْعُوُّ یا مَسْئُولُ، یا مَطْلُوباً اِلَیْهِ، رَفَضْتُ وَصِیَّتَکَ‏

از نافرمانیت بازداشتى اى که تو را خوانند و از تو خواهند و تو را طلب کنند وصیتى که در (باره پیروى نکردن شیطان)

 الَّتى‏ اَوْصَیْتَنى‏ وَ لَمْ اُطِعْکَ، وَ لَوْ اَطَعْتُکَ فیما اَمَرْتَنى‏ لَکَفَیْتَنى‏، ما قُمْتُ اِلَیْکَ‏

به من‏ کردى‏ بدور انداختم‏ و پیرویت‏ نکردم‏ و اگر آنچه دستورم داده بودى اطاعتت مى‏ کردم تو هم درباره آنچه به درگاهت آمدم کفایتم‏

 فیهِ وَ اَنَا مَعَ مَعْصِیَتى‏ لَکَ راجٍ، فَلا تَحُلْ بَیْنى‏ وَ بَیْنَ ما رَجَوْتُ، یا مُتَرَحِّماً

مى ‏کردى ولى با اینکه من معصیتکارم به تو امیدوارم پس میان من و آنچه امید بدان دارم جدایى میفکن اى ترحم کننده

 لى‏ اَعِذْنى‏ مِنْ بَیْنِ یَدَىَّ وَ مِنْ خَلْفى‏، وَ مِنْ فَوْقى‏ وَ مِنْ تَحْتى‏ وَ مِنْ کُلِ‏

بر من پناهم ده از پیش رو و از پشت سرم و از بالاى سرم و از زیر پایم‏

 جِهاتِ الإِحاطَةِ بى‏، اَللّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ سَیِّدى‏، وَبِعَلِىٍّ وَلِیّى‏، وَبِالْأَئِمَةِ الرَّاشِدینَ‏

و از هر جهت که به من احاطه دارد خدایا به حق محمد آقاى من و به حق على مولاى من و به حق امامان راهنمایم  -

 عَلَیْهِمُ‏السَّلامُ،اِجْعَلْ‏عَلَیْنا صَلَواتِکَ وَ رَاْفَتَکَ وَ رَحْمَتَکَ، وَاْوسِعْ عَلَیْنا مِنْ رِزْقِکَ،

که برایشان درود باد - رحمتهاى خود و لطف و مهرت را بر ما شامل گردان و روزیت را بر ما وسیع گردان‏

 وَاقْضِ‏عَنَّاالدَّیْنَ وَجَمیعَ حَوآئِجِنا، یااَللَّهُ‏یااَللَّهُ‏یااَللَّهُ، اِنَّکَ عَلى‏ کُلِ‏شَىْ‏ءٍ قَدیرٌ

و دَین ما را ادا فرما و همه حاجتهاى ما را برآور یا الله ... که همانا تو بر هر چیزى توانایى.

 پس حضرت فرمود که هر که این نماز را بجا آورد و این دعا را بخواند چون فارغ شود نماند مابین او و خداوند تعالى گناهى مگر آنکه آمرزیده شود مؤلف گوید که احادیث بسیار در فضیلت خواندن این چهار رکعت نماز در شب و روز جمعه وارد شده و اگر بعد از نماز بگوید اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى النَّبِىِّ الْعَرَبِىِّ وَ الِهِ وارد شده که گناهان گذشته و آینده او آمرزیده شود و چنان باشد که دوازده مرتبه قرآن را ختم کرده باشد و حقّ تعالى گرسنگى و تشنگى قیامت را از او رفع کند.