مناجات یک شمع
ماه به نوری که از سوی پروردگارش خورشید فرو فرستاده شده ایمان دارد
و همه‌ی ستارگان و شعاع‌ها و ذره‌ها به درگاه نورانی یکتا بسیط بی‌روزن، سجده می‌کنند
و به طیف‌های گوناگونی که از رب‌شان خورشید برای آن‌ها آمده ایمان دارند
و ما هیچ تفاوتی بین ستاره‌گان خویش قرار ندادیم
و همه‌ی‌شان با طنین یکسانی می‌گویند
آفتابا!
ما ستاره‌ها به آوای نورانیت تو گوش می‌سپریم
و طپش‌هایمان را با جوشش روشنای تو هماهنگ می‌کنیم
سوسوی ناچیزمان را به نورت که در همه چیز است ببخش.
آفتابا!
چراغ‌های ما را بعد از آن که به نورت هدایت فرمودی، خاموش مکن
و در معرض بادهای سیه‌پوش، ما را به فراموشی مسپار
آفتابا!
حجم ناتوان ما را مجلای انوار طاقت‌فرسایت مکن، همچنان که با شمعدانی‌های قبل از ما چنین کردی
آفتابا!
در گلدان‌های ما بذر نور بپاش تا در دامن ما آفتاب‌گردان‌های بی‌شماری سر برآورد.
از ما نورهای ضعیف بیش از توان‌مان مخواه
آن مقدار از روشنایی را که نداریم بر ما ببخش
و در مقابله با قبیله‌ی سیاهی، نورانیت‌مان را کمک فرما
آمین
* این پست توسط شمع + در کیمیای میهن‌بلاگ + ثبت شده است، که در انتقال آرشیو نام نویسنده منتقل نشده است. تاریخ ویرایش: دوشنبه ۱۳۹۹/۰۶/۳۱
