هر که در طایفه‌ی منتظران جا دارد؛ امام زمان (عج)؛ نفیسه‌سادات موسوی
بسم‌الله الرحمن الرحیم
هر که در طایفه‌ی منتظران جا دارد
چشم امّید به بیداری فردا دارد
همه‌ی عمر دم از یاری مولا زده‌ایم
گر چه گفتیم، ولی وقت عمل جا زده‌ایم
ما نفهمیده در این غائله سربار شدیم
عاشقی دردسری بود، گرفتار شدیم
غیر هر جمعه که ما لحظه‌شماری کردیم
تا به پایان برسد فاصله، کاری کردیم؟
ما نشستیم و فقط درد سرودیم از تو
غزل ساده‌ی “برگرد” سرودیم از تو
با حساب دل خود هر چه شمردیم نشد
بی‌ریا هیچ دعایی به تو تقدیم نشد
انتظار فرج و دیده‌ی تر کافی نیست!
ندبه و عهد به هنگام سحر کافی نیست!
آی مردم پسر فاطمه تنهاست هنوز
قرن‌ها رفته و او منتظر ماست هنوز
یازده قرن گذشته است و زمستان باقی است
یوسفی رفته و تنها غم هجران باقی است
گر چه گاهی دل او را به گنه لرزاندیم
عهد خواندیم و بر آن عهد مصمم ماندیم
شک نداریم که این معرکه رد خواهد شد
شاید این جمعه همان جمعه که می‌آید شد
نفیسه‌سادات موسوی
* منبع: صفحه‌ی اینستاگرام شاعر
