کیمیا

۱. سگ حیوان نجس‌العین است و نجاست سگ، ذاتی است یعنی خلقت سگ از آغاز به همین گونه بوده است. ذاتی هر چیزی را نمی‌توان از آن چیز جدا کرد و اصطلاحا گفته می‌شود: «الذاتی لایعلل». امر ذاتی قابل تعلیل و علت‌داشتن نیست.

۲. خداوند حکیم است و احکام الهی بر اساس مصالح و مفاسد، تشریع شده‌اند؛ یعنی در آن‌چه خداوند به انجام آن دستور داده، فواید و مصلحت‌هایی وجود دارد که با توجه به آن‌ها، به انجام آن دستور داده شده است؛ و در آن‌چه ممنوع و حرام شده، مفسده و مضراتی وجود داشته که خداوند با توجه به آن‌ها، آن را ممنوع و حرام کرده است. سگ یکی از نجاسات و نجس‌العین است، یعنی تمام اجزاء بدنش، حتی آب دهان او نجس است. حکم نجس‌بودن آن هم در احادیث معصومین بیان شده است و قبول احادیث معصومین هم به حکم آیات قرآن، واجب است. در اسلام چیزی به نام سگ خانگی نیست و نگهداری سگ در خانه جایز نمی‌باشد.

نگهداری سگ مشکلاتی را برای زندگی ایجاد می‌کند. در روایت از امام صادق (ع) از نوشیدن و وضو گرفتن با پس‌مانده‌ی آبی که بعضی از حیوانات (گوسفند، گاو، شتر، الاغ، اسب، استر و ستور و درندگان) نوشیده‌اند، سوال کرد. امام فرمود: «بنوش و وضو بگیر!». سپس از سگ سوال کردم. امام فرمود: «نه!» پرسیدم: آیا او یک درنده (مثل دیگر درندگان) نیست؟ فرمود: «نه به خدا، او نجس است. نه به خدا، او نجس است.»

امام صادق (ع) می‌فرماید: همانا خداوند نیافرید موجودی را که نجس‌تر از سگ باشد. فرمود: هرگاه سگ از ظرفی آب خورد، آن آب را دور بریز. فرمود: هرگاه رطوبتی از سگ به لباس شما برخورد کرد، پس آن را بشویید.

۳. اما از نظر علمی و پزشکی در نجاست سگ، آلودگی زیاد است و موجب مضرات زیادی برای انسان می‌شود، مفید بودن و منفعت‌داشتن و یا وفادار بودن سگ، دلیل بر حلیت و پاک‌بودن نیست، چرا که خون، با آنکه از هر چیزی فوائد بیشتری دارد و زندگی انسان به آن بستگی دارد، دلیل بر این نشده تا پاک باشد. همچنین نجاست او یعنی با آب و خاک هم پاک نمی‌شود و خوردن گوشت او حرام است، زیرا با پیشرفت‌های علمی، بعضی ازفلسفه‌های آن کشف گردیده است.

سگ بیولوژیکی ضعیف دارد و بسیار مستعد ابتلا به عفونت‌های انگلی است. علاوه بر این مصرف گوشت سگ با هشت نوع بیماری در ارتباط است و کرم تریشن از طریق سگ‌ها نیز قابل انتقال است و بافت‌های سگ نیز به راحتی آلوده می‌شوند. در روده‌ی سگ کِرم کوچکی به طول چهار میلی‌متر به نام «تینیا ایکینوسکوس» است. وقتی از سگ مدفوع بیرون می‌آید، تخم‌های زیادی از این کِرم همراه مدفوع بیرون می‌آید و به اطراف مقعد سگ می‌چسبد. سگ به وسیله‌ی زبانش آن تخم‌ها را به قسمت‌های دیگر بدنش منتقل نموده و همه‌جا را آلوده می‌کند. اگر یکی از این تخم‌ها به معده‌ی انسان وارد شود، مرض‌های گوناگونی تولید می‌کند که احیاناً منجر به مرگ می‌شود.

و همچنین بر اساس پژوهش‌های جدید در راه‌های انتقال ویروس ایدز از حیوانات به انسان، بر روی جنس سگ و میمون، هم‌زیستی با آن‌ها سبب ابتلای انسان به ویروس ایدز می‌شود. و بهداشتی‌بودن یا مراقبت از سگ و تمیزی او هیچ تاثیری در دفع میکروب و ابتلا به ایدز ندارد.

این یکی از حکمت‌هایی است که اسلام سگ را نجس‌العین دانسته تا بدین وسیله مضرّات آن را از انسان دفع کند، اما ممکن است، علت‌های دیگری از نظر زیست‌شناسی وجود داشته باشد که هنوز از آن آگاهی نداریم.

* منبع: پایگاه عرفان