چو آفتاب رخت را غبار ابر گرفت؛ حضرت زهرا (س)؛ سیدمهدی حسینی
شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۷:۳۴ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
چو آفتاب رُخت را غبار ابر گرفت
شکوه نام علی غربتی ستبر گرفت
جهان و کُن فیکونش در اختیار تو بود
عدو چگونه فدک را ز تو به جبر گرفت؟
خمید قامت او زیر بار اندوهت
اگرچه دست علی را عصای صبر گرفت
پدر به دیدن تو تا بهشت صبر نکرد
تو را ز دست علی در میان قبر گرفت
تمام غربت خود را گریست در دل چاه
که تا همیشه دل چاه مثل ابر گرفت
سیدمهدی حسینی
از سایت شعر هیئت
