کیمیا

    بار خدایا،کس هنوز سپاس نعمتت را چنان که باید به جای نیاورده که نعمت دیگرش ارزانی داری و شکری دیگرش واجب گردانی. بار خدایا بنده ی تو هر چه در طاعت تو کوشد به جایی نرسد و از طاعت تو آن سان که در خور فضل توست قاصر آید. بار خدایا شکرگزارترین بندگان تو از سپاس تو عاجزاند و عبادت کننده ترین عابدان تو در عبادت خویش قاصر. هیچ کس مستحق آن نیست که تواش بیامرزی و آمرزش تو به پاس شایستگی او باشد و هیچ کس مستحق آن نیست که تو از او خشنود باشی و به حق سزاوار این خشنودی تو بود. پس هرکه را آمرزیده ای از انعام توست و از هر که خشنود گشته ای از فضل و احسان تو،بار خدایا در برابر اندک سپاسی جزای فراوان دهی و در برابر اندک طاعتی ثواب بسیار چنان که گویی شکرگزاری بندگانت با آنکه در برابر آن برایشان ثوابی مقرر داشته ای و اجری عظیم داده ای چیزی است که آنان را در برابر تو یارای سر برتافتن از آن بوده است که پاداششان می دهی یا آنکه خود سبب آن نبوده ای که اکنون جزایشان عطا می فرمایی!نه چنین است ای خداوند من که زمام کار بندگان تو به دست تو بوده پیش از آنکه توان عبادتشان باشد و ثواب ایشان را مهیا کرده ای پیش از آنکه به اطاعتت روی آرند زیرا شیوه ی تو بخشندگی است و خوی تو نیکوکاری است و راه و آیین تو بخشایندگی.     برگرفته از کتاب: صحیفه سجادیه* ترجمه : عبدالمحمد آیتی