کیمیا

باسمه تعالی « مرا فرا می خوانی . . . » واقعا عید چیست و عید بودن به چه معناست ؟ لازم است که ابتدا معناى عید را چنانکه بزرگان در کتب خویش (1)  بیان نموده اند ، بدانیم . عید روز توجه خاص خدا بر بندگان خود و فراخواندن آنها در پیشگاه پروردگار و روز پوشانیدن جامه محبت او بر دلهاست . روز عید ، روز عمل و خوشحالى از قبول آن و روز اجابت درخواست بندگان از جانب پروردگار است . این روز ، روز بخشیدن جوائز و نوشتن امان نامه براى بندگان می باشد و زمان تهیه آنچیزی است که در منزلى که انسان در پیش دارد ، به کار او مى‏آید .روز عید ، روزى است که خداوند درهاى احسان خود را به روى همه مى‏گشاید و کرم و بخشش خویش را آشکار می کند. حال که خداوند کریم و بخشنده سفره عطا و بخشش گسترده ، چه خوبست که هم نیکوکاران و هم گنهکاران با اعتراف (به نیاز و تقصیر خویش) و حیاء و شرمسارى و امید بر سر این سفره جمع شوند که یقینا در این صورت آنان از لطف و احسان خدا بى‏بهره نخواهند ماند .(2)حال که به در خانه خدای خود آمده ایم ، با او چه بگوییم و او را چگونه بخوانیم ؟ چه چیزی بهتر از هم نوائی با مولای مهربانمان ، در آنجا که از سوز دل خدایش را می خواند و با او نجوا می کند . واقعا که امام سجاد (علیه السلام) چه زیبا به ما می آموزد که به خدایمان چه بگوییم و چگونه سفره دل به درگاه عظیمش بگشاییم :" اى کسى که رحم مى‏کنى بر کسى که بندگانت بر او رحم نمى‏کنند.  و اى آنکه مى‏پذیرى کسى را که سرزمینها او را نمى‏پذیرند. و اى کسى که نیازمندان آستانت را خار و کوچک نمى‏کنى . . . و اى کسى که دست رد بر سینه روى آورندگان به بارگاهت نمى‏زنى. و اى آنکه تحفه‏هاى کوچک را مى‏پذیرى و در برابر کارهاى اندک سپاس مى‏گویى . . .و اى کسى که به هر که به تو نزدیک شود نزدیک مى‏شوى.و اى آنکه کسانى را که به تو پشت مى‏کنند ، خودت  مى‏خوانى . . . هر بزرگى در نزد تو کوچک است و هر شریفى در کنار شرافت تو حقیر و ناچیز آنها که بر غیر تو وارد شدند ، بحق ضرر کردند و آنانی که به جز تو به سوى دیگران رفتند ، دچار خسران گشتند و آنها که در آستان غیر تو گرد آمدند، تباه شدند . . . درگاه تو به روى علاقه‏مندان گشوده و جود و بخشش تو براى درخواست کننده آستانت جارى است و یاریت نسبت به یارى جویان نزدیک آرزومندان هرگز از تو ناامید نمى‏شوند و آنها که به سوى تو مى‏آیند ، هیچگاه مأیوس نمىگردند . . روزى ِ تو (حتى) براى کسى که تو را نافرمانى مى‏کند هم گسترده است و شکیبایى تو حتی شامل آن کس که با تو دشمنى نموده نیز مى‏شود . عادت تو نیکى به گناهکاران و سیره و روش تو مدارا با تجاوز کاران است تا آنجا که این فرصت دادن  تو آنان را از توبه و بازگشت غافل نموده و این مهلت دادنها ایشان را از اجتناب از گناه باز داشته است. .  پس اینک این من عاجزم که قصد ورود به محضر تو دارم و از تو حسن عطا و بخشش طلب مى‏کنم ، پس بر محمد و آل او درود فرست و راز و نیاز مرا بشنو و دعایم را مستجاب گردان و روزگار مرا با ناامیدى به پایان مبر و درباره خواسته‏ام دست رد بر پیشانى من مزن . . "3))حال از آستان خدایمان چه بخواهیم ؟ چه زیباست که اینگونه دست نیاز به درگاهش دراز کنیم که : " خداوندا، ما در روز عید فطر به سویت توبه مى‏کنیم ؛ ( روزی ) که آن را براى اهل ایمان ، روز عید و شادى قرار دادى و براى اهل دین خود ، روز اجتماع و همیارى تعیین کردی. توبه (می کنیم) از گناهانى که مرتکب شده‏ایم و از کارهاى ناپسندى که انجام داده‏ایم ( و) یا نیّتهاى بدى که در دل داشته‏ایم ؛ توبه‏اى خالص از هر گونه شک و دودلی. "پس خداوندا این توبه را از ما بپذیر و از ما راضى شو و ما را بر این توبه ثابت و پایدار بدار. (4)  منبع : سایت رشد ..................................................پاورقیها : 1-       این معنا را سید بن طاووس در کتاب " اقبال"  ذکر می کند .  2-       برگرفته از کتاب " اسرار الصلوة " ، تألیف : مرحوم آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی (ره) ( با اندکی تصرف ) فرازی از دعای 46 صحیفه سجادیه ، ترجمه : محسن غرویان و عبدالجواد ابراهیمی، ( با اندکی تصرف )