کیمیا

همین سر شبی که سر سفره‌ی اجباری شام مشغول بازی با غذا بودم، برنامه‌ی ‌آموزشیی که مخصوص اهالی کنکور بود را هم اجبارا می‌دیدم.
مهمان و کارشناس جوان برنامه می‌گفت: بچه‌های کنکوردار باید در این موقعیت زمانی و وقتی که تا کنکور دارند، گذشته را رها کنند و آینده را ببینند، چون نگاه به گذشته گاهی باعث ایجاد دلهره و ترس و عقب‌افتادن از درس و غیره می‌شود. مثال جالبی هم زد:
سرعت دویدن شیر در حدود ۴۰ کیلومتر در ساعت است و سرعت دویدن آهو حدود ۷۰ کیلومتر در ساعت. اما شیر در شکار آهو بسیار قدرتمند عمل می‌کند و حتی با وجود اختلاف سرعت قابل توجه، قالب اوقات موفق به شکار آهو می‌شود. دلیل این توفیق شیر هم این است که آهو به جای تمرکز روی فرار و دویدن به سمت جلو، پیاپی برمی‌گردد و عقبش را نگاه می‌کند تا ببیند فاصله‌اش تا شیر چقدر است. این کارش لاجرم باعث افت سرعتش شده و شیر را به او می‌رساند و نهایتا شکار می‌شود.
کلا از بحث و مثالش خوشم آمد. اما نمی‌دانم چرا تصویری که زیر صدای این کارشناس پخش میشد لحظه‌ی شکار آهو توسط یوزپلنگ بود که در حدود ۱۲۰ کیلومتر در ساعت سرعت دویدن دارد ماشالا.